Omdat we dit jaar niet zoveel kweeperen hebben om er eau de vie van te maken (de drie liter van vorig jaar staat nog uit te dampen..die hebben we nog niet geproefd) heb ik besloten om membrillo te maken.
Dit is een zacht soort snoep van kweeperen; het -samen met wat suiker- ingedikt vruchtvlees dat in Spanje en Portugal gegeten wordt met bijvoorbeeld manchego kaas.
Het is ook heerlijk om als zoet hapje bij de thee te serveren of als dessert en dan de helft van een
blokje in gesmolten pure chocola gedoopt...
Op internet vind je behoorlijk wat recepten en verder heb ik ook nog mijn licht opgestoken bij een vriendin die het ieder jaar maakt en ik begreep dat je er meer of minder suiker aan toe kan voegen afhankelijk van wie het recept heeft geschreven.
Claudia Roden gebruikt twee keer zoveel kweepeer puree dan suiker..en dat advies heb ik opgevolgd het is wat mij betreft zoet genoeg. Voor de echte zoetekauwen: neem evenveel suiker als kweepeerpuree.
Wil je het exacte recept lezen kan je bijvoorbeeld op www.kweeperen.nl van Okke Amerongen terecht; ik geef hier vooral de foto`s, dat miste ik bij alle recepten, het zien van de goede dikte van de pasta!
Het ziet er allemaal misschien niet zo gelikt uit in deze fotoreportage, maar ik geef het je te doen, al dat werk en dan nog proberen mooie foto`s te maken terwijl je handen plakken..;o)
Een klein beeldverhaal membrillo maken in 9 foto`s:
1/ was de kweeperen goed en snij ze in vieren. ik had 3 kilo kweeperen en hield er twee kilo vruchtvlees aan over.
3/ Laat afkoelen tot een handelbaar geheel. (Je kunt ook voor het koken schillen en klokhuis eruit halen, zie daarvoor de foto`s bij de kweeperenjam) snij het klokhuis er zorgvuldig uit en haal de eventueel de schil eraf. Ik heb de membrillo 1 x met en 1 x zonder schil gemaakt en merkte nauwelijks verschil. Misschien dat diegene met schil wat steviger was, dus eigenlijk zou ik de schil lekker laten zitten, het is al geprut genoeg.. Weeg de vruchten en voeg de helft (of meer) van het gewicht aan suiker toe.
4/ Haal de vruchten eventueel voordat je suiker toevoegt door een passe-vite. Als je de harde stukken van het klokhuis er goed uit hebt dan kun je ook de staafmixer erop zetten. Verwarm zachtjes totdat de suiker gesmolten is.
5/ verhit de massa totdat het "kookt" ( pas op, het spettert en sputtert hete kweepeer-kwakjes in het rond) en verwarm verder op laag tot middelhoog vuur..wees alert dat het niet aanbrandt. het inkoken duurde bij mij ruim 2,5 uur.
6/ na ruim 2 uur wordt de massa steeds vaster, en vormt zich langzaam tot een "bal".. in dit stadium voortdurend roeren zodat het niet aanbrandt. als je denkt dat het goed is moet je vaak nog even langer roeren..volhouden!
7/ ...totdat het echt niet meer van je lepel glijdt!
8/ dan kan je de massa in een vierkante of rechthoekige vorm storten, die vorm bekleed je met keukenpapier. Meteen gladstrijken.Dek de massa af met een gaasje tegen vliegen en zo en laat 1 tot enkele dagen drogen.keer de plak af en toe voorzichtig om.
9/ als de membrillo droog genoeg is kan je het in mooie pakjes van vetvrij papier -opgeborgen in een plastic doos met deksel- lang bewaren, minstens een jaar.het is wel goed tussendoor na te kijken of de pakjes mooi droog en schimmelvrij zijn gebleven. succes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten