Cappucino van pompoen met knolselderij

Een van mijn favoriete soepen!

Cappuccino de potiron et de céleri-rave

* 400 gram schoongemaakte pompoen
* 200 gram schoongemaakte selderijknol
* 6 dl kippenbouillon
* 2 dl room
* 40 gram boter
* een flinke theelepel Dijon mosterd
* blauw maanzaad.

Zet de in kleine blokjes gesneden pompoen en selderij op met de bouillon en de boter.
Kook dit op een laag pitje voor 20 minuten.

Voeg 1 dl van de room toe en de mosterd, maak de soep fijn met de staafmixer en proef op peper en zout.
Zorg dat de soep heet blijft; zet hem anders nog even op `t vuur.

Klop de overgebleven room - niet te stijf- met wat zout en peper.

Schep de soep in mooie hittebestendige glazen, en giet er wat van de geklopte room op.
Garneer met het maanzaad.

Madeleine met pompoen

De madeleine  of petit madeleine is een traditionele kleine cake uit Commercy, een grote stad hier in de Meuse.
We krijgen het nogal eens bij de koffie, niet erg want het is heerlijk!

Schil 500 gram pompoen, en verwijder de zaden en draden. Snij het vruchtvlees in kleine blokjes.
Doe deze in een pan met 20 gram boter en doe er water bij zodat de blokjes bijna onderstaan. Laat 30 minuten koken op zacht vuur, roer van tijd tot tijd.
Als de pompoen gaar is mix dan het mengsel tot puree. Laat afkoelen.
Klop in een grote kom 4 eieren en 230 gram suiker tot het schuimig wordt.
Meng er 150 gram van de pompoenpuree door,  20 gram droge gist en 300 gram gezeefd bloem.
Roer goed met behulp van een houten lepel totdat je een glad deeg verkrijgt.
Laat 1 uur op kamertemperatuur rusten.

Verhit de oven op 200 graden.
Smelt 230 gram boter op een zacht vuur en voeg het bij het deeg. Goed vermengen!
Beboter de madeleine vormpjes of muffinvormpjes met behulp van een kwast, bestuif met wat meel en vul de vormpjes tot tweederde met het deeg.
Bak de madeleines ongeveer 8 minuten, afhankelijk van de grootte van je vormpjes. De madeleines moeten goed gerezen en goudkleurig zijn.
Herhaal het bakken tot al het deeg gebruikt is.
Je kunt muffinvormpes nemen als je geen madeleinevormpjes hebt..maar doe die niet niet te vol.

Fijne pompoencake

De pompoencake zoals ik die gemaakt heb voor het diner Potimarron..superlekker met vanille ijs!

• 250g bloem
• 200g suiker
• 2 theelepels bakpoeder
• 1 theelepel gemalen kaneel
• 1/2 theelepel gemalen kardemom
• 2 theelepels geraspte citroenschil
• 2 theelepels gemalen gember of geraspte fiji-gember, of verse gember naar smaak
• 1 eidooier
• 500g pompoen puree ( basis pompoen puree, zie het recept voor het pompoen brood)
• 180 ml plantaardige olie
• 3 eiwitten
• 1 appel - geschild, klokhuis eruit en in zeer dunne plakjes gesneden
• 2 theelepels suiker
• 2 tl gemalen kaneel

Verwarm de oven voor tot 150 ° C  en vet een tulbandvorm in.
Meng de suiker en het kaneel en strooi dit in de vorm, beleg de bodem en een deel van de binnenkant van de vorm met de dunne schijfjes appel.

Meng de bloem, suiker, bakpoeder, kaneel, kardemom, de citroenschil en de gember in een grote kom. Voeg de eidooier, pompoenpuree en olie toe en mix tot een glad geheel. Klop de eiwitten stijf en spatel ze heel voorzichtig door het beslag; schep het geheel in de vorm, ook voorzichtig zodat de schijfjes appel op hun plaats blijven.

Bak ongeveer 50 minuten in de voorverwarmde oven, controleer met een satéprikker of de cake geheel gaar is. Laat afkoelen in de vorm.
Serveren met vanille ijs, slagroom of natuur..

Pompoenpuree

Dit gerecht van het diner Potimarron is het snelste klaar.

Neem een kleine oranje Uchi-Kuri of Potimarron pompoen, was hem, snij in tweeën en haal de pitten eruit.
Schraap even na met een lepel zodat ook dat zachte vruchtvlees dat aan de pitvezels vastzit ook verwijdert is.
Snij de pompoen (of de helft als je met 2 bent) in kleine blokjes zonder te schillen. Gebruik je een andere pompoen zoals een Butternut of een Hokkaido groen dan moet je de schil wel verwijderen.

Zet de blokjes op met een weinig water en een klontje boter en stoof dit totdat het vruchtvlees zacht is. neem van het vuur en maak fijn met een vork totdat het de consistentie van puree krijgt en voeg eventueel nog wat boter, heet water of bouillon toe. Breng op smaak met zout en peper en een kruid dat past bij de rest van de maaltijd. Bij vis bijvoorbeeld voeg ik gesnipperde verse dille of venkel toe, bij vlees peterselie, bieslook of dragon, altijd het verse kruid.
 
Warm serveren, eventueel nog even opwarmen in de magnetron of -heel voorzichtig onder voortdurend roeren- op een laag vuurtje..

Pompoenpaté met Gorgonzola

Deze paté is heerlijk koud als voorgerecht met brood en eventueel wat zoetzuur.
De volgende dag kan je de plakken voorzichtig opbakken in wat boter, nog lekkerder!

Bak 200 gram in blokjes gesneden pompoen samen met een geperste teen knoflook zachtjes 30 gram boter totdat alles zacht is. Zet opzij.
Smelt 45 gram boter en bak hierin een halve in ringen gesneden prei...dit kan ook vervangen worden door twee lente-uitjes in ringen.
Meng 2 dl slagroom en de gebakken pompoen door de prei en laat het geheel 3 minuten pruttelen.
Laat dit iets afkoelen en roer er 40 gram bloem doorheen, roer goed zodat de bloem niet klontert.

Roer er 150 gram gorgonzola door en als de kaas gesmolten is 2 goed geklopte eieren. Voeg zout en peper naar smaak toe.

Vet een mooi patépot in en beleg de bodem met ongeveer 80 gram hele walnoten. Schep het pompoenmengsel voorzichtig op de noten. Dek af met folie en laat het geheel in de oven op 220 graden in 40-60 minuten gaar worden. Is de bovenkant lekker goudbruin prik dan nog even met een satéprikker om te kijken of de paté al gestold is.

Laat de paté een nacht in de koelkast staan. Serveer in plakken met ciabatta en een droge fruitige frisse wijn.

Diner Potimarron: brood en pesto

Diner (Parmentier) Potimarron.

Het diner Parmentier is een meer-gangen diner waarin ieder gerecht aardappel bevat. De aardappel is hier in Frankrijk in de 18e eeuw gepromoot door Antoine Parmentier. Parmentier was aan het eind van de 18e eeuw een belangrijke pleitbezorger van de aardappel. Veel bekende aardappelgerechten zijn door hem bedacht.Om de Fransen aan de aardappel te krijgen bedacht hij een truc: hij plantte aardappelen op twee stukken land bij Neuilly, land dat hij van de koning had gekregen. Op een bord zette hij:
Verboden toegang
Aardappelveld van de koning
Overdag werd dit veld bewaakt, 's nachts slopen de inwoners naar het veld om de aardappelen te rooien. Parmentier had succes. In 1795 werden de aardappelen zelfs in de Tuilerieën geplant om de bevolking van voedsel te voorzien. Begin 1800 was de aardappel in Frankrijk het belangrijkste basisvoedsel. (bron Wikipedia)En dan nu de pompoen. Verder dan pompoensoep komen vele keukenprinsen en prinsessen niet. Dat kan ook anders..probeer eens het diner Potimarron. 

Vernoemd naar de kleine algemeen verkrijgbare oranje pompoen die hier in Frankrijk Potimarron heet. Een diner van 4 gangen met in iedere gang een gerecht met pompoen. En geen soep!

*pompoenbrood met pompoenpitpesto
*pompoenpaté
*rosbief met pompoenpuree
*pompoencake met appel en gember

Vandaag het recept van het brood en de pesto.
Het brood wordt mooi oranje, de smaak is niet pompoenerig, maar lekker zacht.

Het brood is gemakkelijk te maken. koop in de winkel een mix voor ciabatta brood, en vervang de helft van het water door pompoen puree.
( Snij een pompoen doormidden, haal de pitten eruit en schil de vrucht. Snij er blokjes van en kook deze ongeveer in 15 minuten gaar in weinig water.Maak de puree fijn met een vork, voeg eventueel nog wat van het kookwater toe zodat er een mooie smeuìge puree ontstaat.)
Vervang de andere helft van het water door melk. Voeg eventueel nog extra water (of pompoenwater van het koken van de blokjes) toe zodat er een mooi elastisch deeg ontstaat. Bak het brood volgens de gebruiksaanwijzing..ik heb het in de broodbakmachine gebakken.

Pompoenpitpesto:
Zorg ervoor dat je gepelde pompoenpitten hebt .

1 bosje verse basilicum
3 teentjes knoflook
4 eetlepels licht geroosterde pompoenpitten
1,5 dl pompoenpitolie ( had ik niet dus ik heb extra vierge olijfolie gebruikt)

Draai alle ingrediënten in de blender of keukenmachine tot de gewenste dikte. Voeg eventueel zout en nog meer olie toe.

(bron brood en pesto: Het complete pompoenenboek van Vicky Stork)

De pesto heb ik samen met het brood geserveerd bij het aperitief en de volgende dag was de rest nog erg lekker als lunch met wat rauwe ham.

Vogeltjesvoertaart

Gemakkelijk te maken zeker ook leuk met kinderen..voor op je tafel buiten lekker dicht bij het raam zodat je lang de vogels kunt observeren.

Wat je nodig hebt is vaste blokken frituurvet, dierlijk, ongezouten en ongebruik dat je op een laag vuurtje voorzichtig laat smelten.
Daar kan je van alles indoen, zolang het vet nog zacht is..vogelvoer natuurlijk, muesli, pindakaas, verschillende noten, zaden, en wat je verder zelf nog kan bedenken en je eventueel in je tuin hebt voor de vogels.

Ik heb het gemaakt samen met kleinzoon van bijna 6.
Als vorm had ik gebruikte yoghurt en honingbekers. Een mooi effect krijg je ook met de vorm van zo`n zoet druip puddinkje die je in de supermarkt kan kopen...die heb ik nooit.

Smelt het frituurvet langzaam en roer er dan flink wat vogelvoer doorheen, een beetje muesli, wat pindakaas of een restje andere notenpasta (die  vaak onderin de pot zo keihard wordt) noten, vruchten zoals gedroogde bessen, zaden enz... giet dit dan in de vormen.

Dan een paar uurtjes of een nacht de vriezer in en daarna uit de vorm halen. Dit leg ik dan op een  plastic bordje (van een quiche oid) waar ik enkele gaten in heb gemaakt zodat de regen weg kan lopen.

Mos eromheen, rozenbottels, zaden, blaadjes en wat je zelf maar kan verzinnen uit je tuin.
Met een blok frituurvet van euroshopper en enkele handen gemengd vogelvoer en verder resten uit mijn keukenkastjes had ik drie taartjes...goedkoper en leuker dan die lelijke bolletjes in zo`n groen plastic netje.

Nu maar hopen dat de vogels het lekker vinden!

Het idee komt van het moestuinforum daar vind je nog meer leuke voorbeelden van voegelvoertaarten!

Crème de marron en meer..

In de Morvan hebben we een bergje kastanjes geraapt.
Volgens de Morvanesen was het geen goed kastanjejaar; de kastanjes waren klein gebleven. Eerlijk gezegd vonden Lie en ik dat wel meevallen maar wij kennen natuurlijk alleen de kastanjes uit de bossen van midden van Nederland en die zijn niet te vergelijken met de kastanjes van de geënte bomen in het midden en zuiden van Frankrijk. Ik was ook benieuwd naar het waarom van de twee namen voor kastanjes in het Frans en kreeg uitgelegd dat als een boom kastanjes geeft die met drie in een bolster zitten dit chataignes zijn, zit er maar één kastanje in zoals bij de geënte boom dan heet die kastanje een marron.
Omdat het maar blééf regenen in de Morvan hebben we niet zoveel geraapt, maar wel genoeg voor de vriezer en wat confiture!

Een deel heb ik gedroogd op de houtkachel en die hoop ik later te vermalen tot kastanjemeel waarna ik dit meel mee ga bakken in cake of brood.
Bereiding twee: invriezen. Gooi de kastanjes in een bak water, was ze goed door ze door je handen te laten gaan en verwijder de kastanjes die blijven drijven, deze zijn leeg of wormstekig.
Verwijder de buitenste donkerbruine schil zonder de kastanje te verhitten, dit kan met een scherp mesje en geduld....vries deze kastanjes rauw in en als je ze gaat gebruiken gooi ze dan in heet water en kook ze een tijdje, je kunt dan de binnenste schil verwijderen.

Kastanjejam (crème de marron) met en zonder chocolade:

Was de kastanjes zoals eerder beschreven, kruis ze met een scherp mes op het grijze gedeelte in, doe ze in een pan water en breng ze aan de kook. Na een kwartier de kastanjes uit het water halen en de -nog warme- kastanjes schillen. Je kunt de buitenste schil ook voor het koken met een scherp mesje verwijderen, je kan dan na t koken beginnen met de 2e schil. Het is handig steeds een bakje kastanjes uit de pan te halen en de rest er warm in te laten..het is nogal een tijdrovend werkje, en koude kastanjes pellen slecht.
Bewaar het kookwater.

Neem 1 kilo schoongemaakt kastanjes, 5 deciliter (door een kaasdoek gezeefd) kastanje-kookwater en 500 gram suiker, zet dit samen op een laag vuur en kook het zachtjes. Zeer regelmatig roeren en opletten dat het niet aanbrandt. Zijn de kastanje stukjes nog niet gaar en wordt de massa te dik voeg dan nog wat kookwater toe.

Veel recepten geven een toevoeging van rum of vanille-merg, ik heb er voor gekozen dat niet te doen om de kastanjesmaak puur te houden.

Als je na ongeveer 30 minuten denkt dat het wel goed is kan je de staafmixer op de massa zetten en deze daarna nog even koken. Blijf roeren, maar voorzichtig want de dikke massa is heet als lava en bobbelt en spat net zo!

Daarna afvullen in goed gesteriliseerde potten. Deze hoeveelheid is goed voor 6 potten van 225 ml     (van die leuke lange olijvenpotjes van AH).
Na 4 potten vullen heb ik 40 gram pure chocolade (85%) laten smelten in de de rest van de crème de marron.

Links de chocolade-crème..

Kweeperensnoep of Membrillo

Omdat we dit jaar niet zoveel kweeperen hebben om er eau de vie van te maken (de drie liter van vorig jaar staat nog uit te dampen..die hebben we nog niet geproefd) heb ik besloten om membrillo te maken.

Dit is een zacht soort snoep van kweeperen; het -samen met wat suiker- ingedikt vruchtvlees dat in Spanje en Portugal gegeten wordt met bijvoorbeeld manchego kaas.
Het is ook heerlijk om als zoet hapje bij de thee te serveren of als dessert en dan de helft van een
blokje in gesmolten pure chocola gedoopt...

Op internet vind je behoorlijk wat recepten en verder heb ik ook nog mijn licht opgestoken bij een vriendin die het ieder jaar maakt en ik begreep dat je er meer of minder suiker aan toe kan voegen afhankelijk van wie het recept heeft geschreven.
Claudia Roden gebruikt twee keer zoveel kweepeer puree dan suiker..en dat advies heb ik opgevolgd het is wat mij betreft zoet genoeg. Voor de echte zoetekauwen: neem evenveel suiker als kweepeerpuree.

Wil je het exacte recept lezen kan je bijvoorbeeld op www.kweeperen.nl van Okke Amerongen terecht; ik geef hier vooral de foto`s, dat miste ik bij alle recepten, het zien van de goede dikte van de pasta!
Het ziet er allemaal misschien niet zo gelikt uit in deze fotoreportage, maar ik geef het je te doen, al dat werk en dan nog proberen mooie foto`s te maken terwijl je handen plakken..;o)
Een klein beeldverhaal membrillo maken in 9 foto`s:

 

1/ was de kweeperen goed en snij ze in vieren. ik had 3 kilo kweeperen en hield er twee kilo vruchtvlees aan over.

 

 2/ snij ze in 4 stukken en kook ze in een pan met flink water plusminus 30 minuten of totdat ze zacht zijn.

 3/ Laat afkoelen tot een handelbaar geheel. (Je kunt ook voor het koken schillen en klokhuis eruit halen, zie daarvoor de foto`s bij de kweeperenjam) snij het klokhuis er zorgvuldig uit en haal de eventueel de schil eraf. Ik heb de membrillo 1 x met en 1 x zonder schil gemaakt en merkte nauwelijks verschil. Misschien dat diegene met schil wat steviger was, dus eigenlijk zou ik de schil lekker laten zitten, het is al geprut genoeg.. Weeg de vruchten en voeg de helft (of meer) van het gewicht aan suiker toe.

4/ Haal de vruchten eventueel voordat je suiker toevoegt door een passe-vite.  Als je de harde stukken van het klokhuis er goed uit hebt dan kun je ook de staafmixer erop zetten. Verwarm zachtjes totdat de suiker gesmolten is.

5/ verhit de massa totdat het "kookt" ( pas op, het spettert en sputtert hete kweepeer-kwakjes in het rond) en verwarm verder op laag tot middelhoog vuur..wees alert dat het niet aanbrandt. het inkoken duurde bij mij ruim 2,5 uur.

 6/ na ruim 2 uur wordt de massa steeds vaster, en vormt zich langzaam tot een "bal".. in dit stadium voortdurend roeren zodat het niet aanbrandt. als je denkt dat het goed is moet je vaak nog even langer roeren..volhouden!

 7/ ...totdat het echt niet meer van je lepel glijdt!

8/ dan kan je de massa in een vierkante of rechthoekige vorm storten, die vorm bekleed je met keukenpapier. Meteen gladstrijken.Dek  de massa af met een gaasje tegen vliegen en zo en laat 1 tot enkele dagen drogen.keer de plak af en toe voorzichtig om.

9/ als de membrillo droog genoeg is kan je het in mooie pakjes van vetvrij papier -opgeborgen in een plastic doos met deksel- lang bewaren, minstens een jaar.het is wel goed tussendoor na te kijken of de pakjes mooi droog en schimmelvrij zijn gebleven. succes!

Appel-honing gelei

Het was erg winderig de afgelopen dagen en de grond onder de grote goudrenet is bezaaid met gebutste appels.

Dat betekent plukken!!
Lie en ik gaan een dezer dagen dus de ladder op.
Het is een oude boom, nog uit de hoogstamtijd en lastig leeg te plukken maar over het algemeen krijgen we het meeste fruit er wel uit..de rest is voor de merels.

Met de valappels maakte ik het volgende recept uit het boek Perfect Conserveren van Hilaire Walden..een aanrader ( zowel het boek als de gelei)

Moesappels in flinke stukken gesneden zonder klokhuis of schil te verwijderen
Water
Suiker 
Honing
Hele kruidnagels
Stukje verse gemberwortel
Kaneelstokjes

Leg de stukken appel in een pan met water. Reken 5,75 dl per kilo appels. Laat de appels onafgedekt zachtjes stuk koken.
Schenk de inhoud van de pan in een kaasdoek of een geleizak boven een plastic of glazen kom en laat de appels een nacht op een koele plek uitlekken.

Meet het sap en schenk het in een schone pan. Voeg aan elke 5,75 dl sap 450 gram suiker en 115 gram honing toe. Vul een zakje van kaasdoek met drie kruidnagels een stukje gember en een kaneelstokje van 5 centimeter lang. Hang het in de pan. Los de suiker en honing op laag vuur op en breng alles dan aan de kook, laat het koken totdat de gelei de goede dikte heeft.
Verwijder de specerijen en vul de schone potten. Een jaar houdbaar.

Nu zou ik het appelvrouwtje niet zijn als ik niet iets ging veranderen aan het recept…ik had 3 x 5,75 dl sap maar heb in plaats van 1350 gram suiker maar 1000 gram genomen..en de honing heb ik pas op t laatst toegevoegd - met het idee dat je honing niet moet koken- zal niet helpen want het werd toch verhit maar voor het idee. De gelei ruikt heerlijk naar honing en specerijen. Het zakje met de kruiderij ging stuk tijdens het koken, en de plakjes gember heb ik hier en daar in een potje meegegoten.

Natuurlijk heb ik de -nog wat warme- gelei nog even geproefd; over een bakje lekkere dikke yoghurt, zalig kind zou mijn moeder zeggen, alsof er een engeltje over je tong fietst…(of zei ze nou piest?)

De volgende dag: de gelei heeft een redelijke stijfheid gekregen ondanks de verminderde suikertoevoeging. Stijf genoeg voor op brood, zacht genoeg om bijvoorbeeld over hangop te lepelen..wat walnoten erbij..mmmm

Kweepeer gelei

Zoals het hoort bij de appelvrouw: mijn kweeperen zijn eigenlijk kwee-appels.
Bij het eerste jaar en de eerste vruchten heb ik lang gewacht totdat er zich bobbels en knollen gingen vormen op de vrucht, maar deze bleven mooi rond en glad. Ondertussen weet ik dat ik kwee-appels heb. Een mooie gele vrucht, mijn kleine boompje hangt er ieder jaar boordevol mee!

De gelei,  lekker in de yoghurt en -volgens mijn dorpsgenoten- goed bij maag en darmproblemen, en bij diarree. Dit zou komen omdat het positief werkt op de inwendige slijmvliezen.
Het is zelfs zo dat mijn buurvrouw geen kweegelei meer kan zien of ruiken omdat ze dat als kind altijd kreeg als ze diarree had, ze heeft een negatieve associatie bij deze lekkernij.
Gelei maak ik met behulp van de sapketel.

Gelei:

Neem 30 kweeperen of appels, wrijf ze schoon met een doek en snij ze in kwarten en dan in smalle repen.De schillen, pitten en klokhuizen gaan gewoon mee, die zitten vol met pectine, en geeft de gelei behalve de gewenste dikte ook de hem toegekende medicinale kracht mee.
Vul het reservoir van de sapketel ermee, en zet de kweeën op het vuur.
Laat zo`n 50 à 60 minuten koken, giet het sap af en meet het.
Doe het sap in een jampan, voeg er eventueel een zakje vanilesuiker naar smaak bij en 500 gram van gilze speciaalsuiker per 1,1 liter sap.
Je kunt ook even een kaneelstokje meekoken. Breng aan de kook, en als het sap goed borrelt laat je het nog een minuut koken. Vul de potten tot de rand, sluit ze goed af en laat ondersteboven afkoelen.

Kweeperenjam

Deze jam, die eigenlijk wel confiture mag heten, is heel erg fruitig en zacht van smaak en ook nog heerlijk smeerbaar, een beetje tussen appelmoes en jam in.
Probeer hem eens met vers stokbrood en lekkere roomboter..en voor mij ook favoriet in de yoghurt!

Neem 20 kweeperen, wrijf deze schoon met een doek, en snij iedere kwee in vieren. Schil de vrucht ook, en haal het klokhuis eruit.
Het is belangrijk voor de jam dat je het harde deel dat onder het klokhuis zit er helemaal uit snijdt, liever iets teveel eruit snijden dan iets te weinig; je bent hier wel een tijdje mee bezig. 

Leg iedere kwart peer meteen in een bak gevuld met water en het sap van een citroen. Als je halverwege dit karweitje bent doe dan de schillen en pitten van deze 10 kweeën in driekwart liter water, breng aan de kook, en laat met een deksel erop zachtjes borrelen. Hiermee breng je extra pectine in je jam, dat zit voornamelijk onder de schil en in de pitten. Laat dit minimaal een half uur koken.
Als je klaar bent met schillen giet dan het gekookte schillenprutje door een zeef, druk het goed uit.
Weeg het sap en doe dit sap in een jampan.
Weeg de schoongemaakte vruchten.

Snij de peren daarna in kleine stukjes, ik deed dat laatst in de keukenmachine vanwege de flinke hoeveelheid en dat beviel me prima en kook deze in het sap in ongeveer 20 à 40 minuten zacht, de tijd  is afhankelijk van de hardheid van de kwee.
Doe dan per 1250 gram vruchten+sap 500 gram van Gilze specialsuiker erbij, of, als je van zoetere jam houdt gewone (gelei)suiker, 1 kilo per kilo vrucht.
Breng terug aan de kook en steeds goed blijven roeren dit brand snel aan. Zet dan de staafmixer erop en maal alles fijn.
Na een minuut of drie koken is de jam klaar.
Wil je helemaal geen geleisuiker gebruiken maar gewone suiker, dan kan je deze suiker (reken 1 kg suiker per kg schoongemaakte vrucht) laten smelten in het gezeefde schillensap, daarna hier de kleingesneden vruchten koken. Deze confiture niet bewerken met de staafmixer, je krijgt dan een mooie rode doorzichtige jam met stukjes kweepeer erin.

Zelf had ik voor deze jam 3 kilo vruchten en sap. Hier heb ik een kilo geleisuiker speciaal voor gebruikt, en 500 gram gewone suiker!

Mispelgelei met citroen en appel

Na enige tijd liggen zijn de mispels eindelijk zover dat ze zacht genoeg zijn om er iets mee te doen. Gelei gaat het worden!
Ik heb het internet afgestruind op recepten en heb er verschillende gevonden, maar ze beginnen vrijwel allemaal met het wassen een in tweeën snijden van de vruchten.Op de 4 kilo vruchten die ik gebruikte zaten er een stuk of tien die vanbinnen al aan t schimmelen waren; het is dus zaak alle vruchten open te maken.



Het in tweeën snijden van 4 kilo mispels neem enige tijd in beslag dus ik ben nog voor ik de helft klaar had begonnen met het openbreken van de vruchten..dat gaat wel goed als je ze net bij het hardere deel van twee van de kelkslippen pakt en uit elkaar trekt.






Het recept van Nigel Slater sprak me het meeste aan, dat heb ik dus in grote lijnen gevolgd:


zachte mispels 1.6 kilo
harde mispels 400 gram
3 citroenen
2 zure appels
2 liter water
suiker ongeveer 800 gram.

Was de mispels voorzichtig maar grondig en snij of breek ze in tweeën.
Snij de citroenen in twee helften en de appels in vieren.
Leg de citroenen, de appels en de kweeperen in een grote pan of jampan en overgiet met twee liter water.

(Daar ging het bij mij al anders want ik had een dubbele hoeveelheid vruchten genomen en mijn grootste pan maar daar kon er niet meer dan 2.7 liter water bij.
Harde mispels had ik ook niet (meer) ze waren allemaal lekker zacht..)

Breng het geheel aan de kook, doe de deksel erop en kook een uur.

Laat nog de rest van de dag staan om de smaken goed in te laten trekken en stort de inhoud van de pan voor de nacht in een keteldoek over een zeef of vergiet.

Meet de volgende dag het sap.
Nigel Slater meet niets, hij heeft de hoeveelheid suiker tevoren bepaald. Omdat ik veel minder vocht had en dus ook minder opbrengst ben ik uitgegaan van de hoeveelheid opgevangen sap in mijn geval 1.6 liter.
De mispel is een pectinehoudende vrucht en daarom is het niet nodig een geleisuiker te gebruiken..deze suiker heeft per slot van rekening als grootste voordeel gelei in te koken met minder suiker door de extra toevoeging van pectine in deze suiker.
Ik gebruikte 800 gram suiker op deze hoeveelheid sap.
Minder had volgens mij ook gekund.
Ik heb het sap eerst een minuut of 5 op hoog vuur ingekookt en daarna de suiker toegevoegd. Geproefd op smaak en verder ingekookt tot gelei, zo`n 15 minuten.

En dan in potjes gieten en klaar. De gelei is heerlijk zacht en geparfumeerd en vooral de smaak is een verrassing. Vind ik de rauwe mispel ietwat smaken naar appel-compote met kaneel de gelei heeft meer smaken: appel, (kwee)peer en ook rabarber.
De smaak is lastig te omschrijven maar heel vol..het prikkelt je smaakzintuigen en is nog gezond ook want de mispels bevatten onder andere: vitamine C, voedingsvezels, anti-oxidanten, natrium, kalium ijzer en magnesium.

Voorbereiding Mispelgelei

Mispels zijn pas lekker en geurig als ze rot zijn.

Vandaag heb ik een deel van de mispels geplukt. De vruchten zijn nog keihard en moeten nog een rottingsproces ondergaan dat ik wel graag wil controleren..als ze nu nog aan de boom blijven heb ik kans dat ze na een storm allemaal aangevreten op de grond liggen.
Met plukken merkte ik dat ze al vrij losjes aan de takken hingen en gemakkelijk in mijn hand vielen.

De vruchten zijn uitzonderlijk groot dit jaar, of dit door de vrij warme zomer en droogte komt daar heb ik eigenlijk geen idee van maar meestal zijn ze wat kleiner.
Ze zijn nu goudbruin en nog keihard.

Ik heb de vruchten in één laag op een dienblad gelegd en daar zullen ze de aankomende week blijven liggen totdat ze veel donkerder bruin worden en zacht..ook wel rot genoemd.